Niet zonder slag of stoot kleiner gaan wonen: “De overgang van de eigen eengezinswoning naar de seniorenwoning moet wel acceptabel zijn”

‘Schuldig’ over de woningnood: “Wij willen wel, maar kunnen niet doorstromen”

Onze melders hebben serieus nagedacht over het concept van kleiner gaan wonen. De een denkt over koop, de ander heeft het over huur. Net als Elles de Bruin in haar column voelen sommigen zich schuldig over de woningnood, vooral omdat de doorstroming voor jonge mensen op de woningmarkt stokt. “Wij willen wel, maar kunnen niet doorstromen,” zeggen deze ouderen. Laten we eens kijken wat zij te berde brengen over een seniorenwoning, te beginnen bij huurders, gevolgd door eigenaren.

Kan de oude huur mee naar de nieuwe seniorenwoning?

Meld(st)er Jolala gaat zo te lezen niet zomaar zonder slag of stoot verhuizen: “50 m2? Dat is een leuke starterswoning, maar geen volwaardige seniorenwoning. 1 slaapkamer en wc in de badkamer, en de volle mep betalen aan huur…, ik pas. Ik ken genoeg mensen die wel willen verhuizen, maar niet onder deze voorwaarden. Bied een fatsoenlijke woning aan en neem de oude huurprijs mee, de nieuwe huurder gaat toch de volle mep betalen.”

Over huurprijzen bij een verhuizing naar een kleinere seniorenwoning, daar heeft melder Frater ook nog wel het een en ander over te melden: “Menig oudere wil best uit de eengezinswoning vertrekken naar een seniorenwoning, maar los van het zeer beperkte aanbod zijn ook de huurprijzen een belemmering. Ik ken diverse mensen die best willen verhuizen maar dan blijkt dat zij wel 200-300 euro meer aan huur moeten gaan betalen voor een huis dat de helft kleiner is dan hun huidige woning. Tja, daar trapt natuurlijk geen enkel weldenkend mens in.”

Speciale regelingen voor seniorenwoningen

Mevrouw Jansen meldt wat ze zelf een ‘positief verhaal’ noemt: “De gemeente Amsterdam heeft samen met een aantal woningcorporaties enkele regelingen voor senioren om te kunnen verhuizen en daarbij de oude huur mee te nemen. Zo is er Van groot naar beter, en Van hoog naar laag. Je moet wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Ik heb zelf van die laatste regeling gebruik kunnen maken. Ik woonde in een maisonnette, op de eerste en tweede etage. Woonkamer op de 1^e, 2 slaapkamers op de 2^e etage. Ik woon nu in een flat met lift, op de 4^e etage. Eveneens met 2 slaapkamers en de kale huur is door de nieuwe woningbouw overgenomen van mijn oude woning. Alleen de servicekosten zijn hier 30 euro hoger.”

“De regeling Van Groot naar Beter in Amsterdam is een voorrangsregeling voor huurders die willen verhuizen naar een kleinere, geschiktere sociale huurwoning. Je krijgt hierdoor voorrang op andere woningzoekenden, soms met behoud van de oude huurprijs en/of een verhuiskostenvergoeding, afhankelijk van de corporatie en de nieuwe woning. Om deel te nemen, moet je contact opnemen met je eigen woningcorporatie. En je moet voldoen aan de specifieke voorwaarden, zoals een bepaald inkomen en de grootte van je huidige woning. Ik ben me ervan bewust dat niet iedere oudere die graag wil verhuizen, voor een van deze regelingen in aanmerking zal komen.”

Overgang van de eigen eengezinswoning naar de seniorenwoning moet acceptabel zijn

Voor eigenaren spelen weer heel andere zaken. Wie een mooie eigen woning gewend is, wil niet zomaar verhuizen. Melder Royaal vraagt zich af waar dat idee vandaan komt dat ouderen klein(er) willen wonen? “In onze woonplaats is een aantal ouderenwoningen gebouwd. Deze zijn zo klein dat je het gevoel hebt in een container te wonen. Er is ook geen ruimte voor een scootmobiel of fietsen. Ouderen willen wel plaats maken voor jongere generaties maar bouw dan acceptabele woningen voor hen. Bouw woningen, liefst gelijkvloers, en naar alle redelijkheid ruim van opzet opdat de overgang van de eigen woning die men verlaat acceptabel is.”

(Tekst gaat verder onder de foto)

Het aanbod aan seniorenwoningen in nieuwbouw is krap. Moet er een quotum komen?

Oproep aan projectontwikkelaars

Meldster Sonja heeft haar eengezinswoning eigenlijk nog vaak volledig nodig voor logees. Maar ze is best bereid een ander huis te overwegen, zoals zij uiteenzet: “Ik woon nu nog heel fijn in mijn eengezinswoning alleen na het overlijden van mijn man. De ruimte in huis heb ik nodig voor kleinkinderen die regelmatig komen logeren, dus de 3 slaapkamers zijn bezet. Dan heb ik nog een grote zolder voor mijn hobby’s. En dat houdt mij ook jong en gezond: veel trappen lopen zonder problemen.”

Het enige wat haar zwaar valt is de tuin, die ze wel onderhoudt, maar die meer ‘haar mans ding’ was. “Mijn wens zou zijn een appartement met een redelijke woonkamer en keuken, 3 slaapkamers en een extra bergruimte voor mijn hobby. En veilige berging ergens onder het complex en een balkon. Het hoeft allemaal niet zo groot maar wel met veel glas voor het licht. Misschien kunnen projectontwikkelaars eens gaan praten met mensen zoals ikzelf.” Ze is ervan overtuigd dat er dan waardevolle ideeën ter tafel kunnen komen.

“Ik moet er niet aan denken om in een flat te wonen”

Justme58 wil absoluut niet naar een appartement of flat verhuizen. “Ik moet er niet aan denken om in een flat te wonen met niet alleen buren links en rechts, maar ook boven- en benedenburen en een balkonnetje. We willen ook niet onze fijne wijk uit, waar alle voorzieningen op loopafstand zijn. Verder hoor je steeds vaker dat mensen die in een flat wonen soms dagen of zelfs wekenlang het gebouw niet uit kunnen, omdat de liften kapot zijn. En ze zijn niet zo mobiel meer dat ze bijvoorbeeld 8 trappen kunnen lopen, als ze wat hoger wonen.” Een ander punt dat deze melder aanvoert is dat de vrees bestaat dat de VVE (vereniging van eigenaren) alles gaat beslissen. Hij houdt het onderhoud het liefst in eigen hand.

Liefst niet ‘eigen kapitaal opvreten’ voor een verhuizing

Ook Berry stelt eisen aan een seniorenwoning: “Mijn voorkeur gaat uit naar een bungalow/ seniorenwoning of iets dergelijks, maar wel met een behoorlijk tuin. Geen balkon of postzegel. Geef mij maar een stuk grond waarop ik kan bouwen. Tot nu toe is het oorverdovend stil!

En Leo is bang bij een verhuizing naar een seniorenwoning “zijn eigen kapitaal op te vreten.” Dat ziet hij samen met andere melders echt niet zitten. Daar is hij eerlijk over: “Daarvoor hebben we ons in het verleden veel te veel moeten ontzeggen, om te komen waar we nu zijn. Blijven zitten in het te grote huis is dus financieel de beste optie, maar het voelt niet lekker.” Daar is dat schuldgevoel weer, waar Elles het al overhad in haar column.

Oude hypotheek meenemen naar nieuwe seniorenwoning

Willem uit Emmeloord denkt heel oplossingsgericht en komt met een interessante gedachte, vergelijkbaar met wat huurster Jolala hierboven al opperde: “Wij zouden best naar een kleiner huis willen en zo dat de hypotheek gelijk daardoor is afgelost. Dat is nu nog niet het geval. We nemen de hypotheek mee naar een kleiner huis en die is dan afbetaald. En jonge mensen met kinderen kunnen genieten van de ruimte: 3 slaapkamers en een zolder en garage en bijkeuken en schuur. Wonen in Emmeloord lekker ruim, ook caravan naast het huis. Roept u maar!”

Aanbod aan seniorenwoningen is krap

Los van alle bovengenoemde praktische en financiële bezwaren, is het krappe aanbod het grootste struikelblok. In een uitzending van Meldpunt Actueel is al eens een quotum geopperd voor de bouw van seniorenwoningen, want het aanbod moet groter worden. GroenLinks-PvdA vindt zo’n quotum een overweging waard.

Marleen klaagt dat het aanbod van kleine koopwoninkjes heel klein is, voor zowel senioren als starters. “Ze zijn er niet: leuke kleine woningen (50 – 85m2 max.) al naar gelang er 1 of 2 personen komen te wonen) in de prijsklasse 175.000 – 225.000. Gelijkvloers.”

Ze heeft een duidelijk beeld voor ogen voor de bouw van dergelijke huizen, wat iets weg heeft van het concept Duo-wonen: “Op de benedenverdieping voor ouderen en een woonlaag erboven voor jongeren/starters, die zonder probleem een trap op kunnen. En de prijs dan de prijs laten zijn dus geen overbieden nodig. Dan kan er een flinke hoeveelheid woningen voor gezinnen vrijkomen. Ouderen die zo ‘goedkoop’ aan een kleinere eigen woning kunnen komen, hebben dan ook geld over om hun (klein)kinderen te sponsoren bij hun eerste huisje. De (belasting)wetten zouden met dat in gedachte misschien versoepeld kunnen worden…?”

Belangrijke tip: begin op tijd

José (75) woont alleen in een groot vrijstaand huis met tuin. “Als ik zou overwegen te verhuizen, (nu nog niet, want ik kan alles nog), dan naar een seniorenwoning met atelier/werkruimte en tuin. Vanwege mijn hobby’s. Een appartement wil ik helemaal niet.”

Juist vanwege dat ‘alles nog kunnen’, komt melder Jan tenslotte samen met zijn vrouw Henny met een belangrijke waarschuwing voor iedereen die een verhuizing van een eengezinswoning naar een seniorenwoning overweegt. Die komt neer op: “Begin op tijd!”

Jan schrijft: “Een tip: als je ouder wordt en toch het plan hebt zogenaamd ‘later’ naar een seniorenwoning te willen verhuizen, dan is het misschien verstandig om deze stap al veel eerder te nemen. Want wanneer is later? 5, 10, 15jaar?  ‘Later’ kan ook te laat zijn. In ieder geval moet je al vroeg actie ondernemen. Mijn vrouw en ik hebben deze stap 16 jaar geleden al gezet toen ik 58 jaar was en mijn vrouw 56 jaar. Wij kregen van de wooncorporatie een senioren huurhuis aangeboden, ook eventueel te koop, terwijl we net in en om ons eigen koophuis aardig geïnvesteerd hadden. De seniorenwoning was gelukkig in dezelfde wijk, waar wij al woonden. Dus een thuisgevoel hadden we al. Het eerste half jaar hebben we gehuurd in verband met het ontdekken van minder prettige geluiden of andere zaken, maar daar was geen sprake van.”

“De huur was wel hoger dan ons hypotheekbedrag in ons oude huis maar na een half jaar huren hebben wij de seniorenwoning gekocht van de wooncorporatie, waardoor met inbreng van eigen geld de hypotheek lekker laag is. We wonen er heerlijk en hebben nooit spijt gehad.”

(Bron: archief, Wooninfo, Gemeente Amsterdam, Statiegeld op Jeugd. Foto: MAX)

Van eengezinswoningen naar seniorenwoningen: ‘Wij willen wel, maar kunnen niet doorstromen’