bezuinigen

MaxPay,
Het klopt wat u schrijft.
Maar bedenk dat er veel mensen een lening afsluiten, een doorlopend krediet hebben of een creditcard gebruiken om deze idioterie te betalen.
Ze vergeten dan voor het gemak het saldo met rente terugbetaald moet worden.
En dan klagen.

Mimi moet gewoon door haar gemeente geholpen worden maar mag ook trots zijn dat ze het tot op heden op eigen kracht heeft weten te redden.
Kom op Mimi, trots opzij en de Gemeente op hun zorgplicht aanspreken.

Op zich klopt het wel dat de gemeente een zorgplicht heeft, maar lang niet alle gemeenten hebben dezelfde regelingen voor minima.
En ook al zouden zij wél regelingen hebben waar mimi voor in aanmerking zou komen, dan is het nog de vraag of het betreffende ‘potje’nog geld bevat.
Zeker sinds de armoede al geruime tijd aan het toenemen is in ons land wordt er hoe langer hoe meer aanspraak gemaakt op al die ‘potjes’, waardoor die steeds sneller leegraken. En de regering is niet altijd bereid om die ‘potjes’ weer flink te vullen.
Gemeenten zijn afhankelijk van de regering als het gaat om het ‘vullen van de potjes’ en zoals we allemaal weten, zijn ze in Den Haag helemaal niet zo goedgevig naar hun burgers.

Los daarvan; je kan wel jaren achtereen stevig op van alles en nog wat bezuinigen, maar als al die jaren alles maar duurder en duurder blijft worden , is daar níét meer tegenop te bezuinigen en zal men steeds verder in de armoede terechtkomen.

Gevolg van o.a. slecht politiek beleid.

Frater,
Als het niet wordt aangevraagd wordt het 99,9999% zeker niet verstrekt.

Papua,

Rijkdom is relatief.
De ‘ieder voor zich mentaliteit’ is van alle tijden, helaas.

Ik stem geen CDA VVD maar ook zeker niet op links.

Hallo SuperBitch. Nu ben ik het altijd wel met je eens en inderdaad is rijkdom relatief. Alles is relatief maar dat is niet de rijkdom waar Papua op doelt denk ik. Geld maakt niet gelukkig maar ik wil het nog eens proberen en… het is gemakkelijker gelukkig te zijn met ruim geld dan zonder. Wij zijn opgevoed met het idee van “samen”. Samen moest je het doen, je hielp elkaar en had wat voor elkaar over. Als je nu naar de 20-40 jarigen luistert begint elke tweede zin met “ik”. Zeker door de opkomst van social media is de mentaliteit in de laatste 20 jaar enorm egocentrisch geworden. Ten slotte, het maakt niet uit WAAR je op stemt maar dat je gaat stemmen. Als iedereen uit een, sociaal minder bevoordeelde groep, niet gaat stemmen (want het maakt toch niet uit) dan veranderd er niets. Het komt mij voor dat er campagnes lopen om er voor te zorgen dat juist deze (armere) groepen niet gaan stemmen. Maar… dat is een persoonlijke mening.

MaxPay,

Ik ben uit de Verloren generatie (1955-1970).
Ik kwam op de arbeidsmarkt in het begin van de jaren tachtig, toen de crisis volop rondwaarde.
Het betekende voor mij laag instappen, hard werken, in de avonduren weekenden hard studeren om een goede loopbaan te verwezenlijken.
Daardoor maakte ik geen makkelijke start op de arbeidsmarkt en moest ik opboksen tegen de ‘boomers’ boven mij.
Ik heb iedere cent die ik bezit, samen met mijn wederhelft, verdiend.
Ons koophuis is niet luxe maar we zijn dik tevreden: netjes de hypotheek afgelost in 20 jaar door hard werken en spaarzaam leven.
Maar ben ik dan rijk?
Neen: van de waarde-in de stenen- kan ik geen rekeningen betalen of eten.

Toch zie en hoor ik een hoop ontevredenheid bij m.n. jong (maar ook bij oud).
De woorden neen en sociaal is bij velen onbekend net als dealen met tegenslagen.
Ze willen het nu, ze willen veel, ze werken niet fulltime time want er moet geleefd worden, zijn niet realistisch en hun kids zijn als ‘handtasjes’ etc.
Ze hebben naar de anderen wel een gunfactor: de misgunfactor.

Wat is daar misgegaan in de opvoeding?
Waarom gunnen ze de ander weinig of niets?

Iedereen gun ik het geluk van de wereld maar bij misgunnen of een ikke-ikke houding haak ik af.

Hallo SuperBitch. Had ik zelf kunnen schrijven!! Hier precies hetzelfde. Nu geloof ik niet dat de fout in onze opvoeding van de kinderen ligt. Het is de smartphone in combinatie met social media en de handige reclamebedrijven. Kreten als “jij bent het waard”, “jij wilt het”, “je wilt bij deze groep horen” enzovoort. En inderdaad “ik wil het en ik wil het nu” (ook al heb ik geen geld). Keren we dit weer om? Nee, dat gaat de tijd voor ons doen want er komt een moment van afrekenen! En dat moment is al aangebroken denk ik. Maar… we raken heel ver van Mimi’s bericht af en dat bericht zit mij nog steeds dwars….

Max Pay,
“we raken heel ver van Mimi’s bericht af en dat bericht zit mij nog steeds dwars….”; niet alleen u maar mij ook.
Zo’n sterke vrouw (ze houdt dit kennelijk al een behoorlijke tijd vol) verdient het om door haar Gemeente geholpen te worden.