Registeren Inloggen

Coronaregels onuitvoerbaar voor mensen met beperking

De 52-jarige journaliste Nanette van Dam merkt dat er weinig rekening wordt gehouden met mensen met een beperking tijdens corona. Door een aangeboren heupafwijking moet zij altijd met krukken lopen. Door schade aan haar beenspieren verliest ze snel haar evenwicht. Een klein duwtje is genoeg om te vallen. “Ook ik wil mijn weg kunnen vinden in winkels maar bij de bouwmarkt mocht ik niet naar binnen.”

Bouwmarkt

Het is weekend en Nanette en haar man Rob rijden naar de bouwmarkt. Ze gaan de zolder opknappen en willen een nieuwe vloer uitzoeken. Rob parkeert de auto en Nanette loopt alvast naar de winkel. Bij de deur van de winkel hoort ze dat er maar één persoon naar binnen mag in verband met corona.

Vloeren sjouwen

Nanette wil een vloer uitkiezen. Ze vertelt de medewerker dat zij vanwege haar beperking geen vloer kan sjouwen, daar moet haar man bij helpen. “Dan gaat uw man naar binnen, maar u moet buiten blijven,” bijt de jongen haar toe. Au. Dat doet pijn. Nanette heeft geen zin in een discussie. Er staan drie mensen achter haar te wachten. Rob gaat alleen naar binnen en komt terug met een paar zakken potgrond. De vloer laten ze even voor wat het is.

Karretje verplicht

“Ik ben volledig zelfstandig, werk vier dagen in de week en neem ook in coronatijd mijn verantwoordelijkheid,” vertelt Nanette. “Maar soms heb ik iets meer ruimte nodig. Mensen hebben weinig oog voor een beperking. Zeker nu. Bij de supermarkt is iedereen verplicht om met een karretje te winkelen. Dat begrijp ik ook. Voor mij is het alleen heel lastig. Ik ben niet stabiel en ik loop met twee stokken. Als ik dan ook nog een karretje moet duwen, wordt het ingewikkeld.

Zelfstandigheid

“Ik wil mijn man niet altijd de boodschappen laten doen. Bovendien is het doen van boodschappen een goede oefening voor mij. Door corona zit ik nog veel meer dan normaal en blijf ik het grootste deel van de tijd binnen. Wandelen kan ik door mijn beperking amper. Als ik boodschappen doe, oefen ik mijn lichaam. Ik koester mijn zelfstandigheid en ik wil gewoon boodschappen kunnen doen. Net als ieder mens.

Maak een uitzondering

“Iedere supermarkt behandelt je anders. Bij de Jumbo in mijn dorp zijn ze heel begripvol. “U hoeft geen karretje hoor, dat wordt moeilijk voor u,” zeggen ze daar vriendelijk. Maar bij de Albert Heijn staan vaak hele jonge mensen voor de deur. Die volgen keurig de regels op. Het is of een karretje, of ik mag niet naar binnen. Ik begrijp de regels. Maar het vraagt moed om een uitzondering te durven maken.

Angst voor besmetting

“Ik heb soms hulp nodig in de supermarkt. Ik kan niet overal bij. Er is niet altijd een medewerker in de buurt, dus vraag ik het aan een andere klant. ‘Liever niet,’ hoor ik regelmatig. ‘Vraag het maar aan iemand anders.’ Ik begrijp de angst voor corona, maar we moeten elkaar ook helpen, zeker in deze tijd.

Visueel gehandicapten

“Mensen met een visuele handicap hebben er ook last van. Het is voor hen moeilijk om 1,5 meter afstand te houden, ze zien immers niets. Geef ze dus wat meer ruimte, houd zelf die afstand. Maar dat gebeurt niet. Veel mensen zien de witte stok niet eens.

Oog voor de ander

“Gelukkig zijn er ook hele lieve mensen, die je graag helpen. Die bedank ik altijd uitgebreid. Ik denk dat mensen het niet kwaad bedoelen. Maar men is wel erg op zichzelf gericht. Iedereen holt maar door de winkel, kijkt op zijn telefoon of lijstje en heeft geen oog voor een ander. Het is ieder voor zich en dat vind ik jammer.

Thuis voelen

“Leven met een beperking vraagt wat van mij, en soms ook van de mensen om mij heen. De coronamaatregelen zijn terecht en ik begrijp ze ook goed. Maar er wordt te weinig rekening gehouden met mensen met een beperking. Het is mooi als daar eens goed naar gekeken wordt door het Outbreak Management Team. Ik neem het ondernemers niet kwalijk, die doen wat hen wordt opgedragen. Maar ik wil me wel thuis voelen in winkels. Welkom zijn. Mijn weg kunnen vinden. Ook in coronatijd.

Nanette van Dam is vanwege privacy redenen een gefingeerde naam. De echte naam van de geïnterviewde is bij de redactie bekend.

In dit artikel kunt u meer lezen over visueel gehandicapt zijn in tijden van corona.

Geef een reactie

Reacties (5)

    Hallo, ik zit helaas in een scootmobiel. Ik kan dus niet bij de boodschappen op de bovenste vakken. Vaak wacht ik even als er iemand langs komt. De een loopt rechtvooruitlopend door. Bij de ander kan ik vragen of ze mij die boodschap aan wil reiken. Ze vragen hoeveel? Een? Een keer stond ik bij de kassa en een jonge jongen vroeg mij om te helpen. Dat is toch geweldig!!!

    Er wordt inderdaad vee;l te strak aan ‘regeltjes’ vastgehouden.

    Mijn buren zijn een stel van beide begin 80, de man van het stel woont nog thuis maar is dementerend.
    Ondanks dat zijn beide nog zeer vitaal en ondernemend, maar als mevrouw boodschappen wil gaan doen moet meneer mee omdat hij vanwege de dementie niet zo lang alleen thuis kan blijven.
    Echter bij de supermarkt mag alléén mevrouw naar binnen en moet meneer buiten blijven staan, at dus níét werkt. Ten 1e omdat de beste man het gewoon níét (meer) begrijpt en ten tweede omdat hij zijn vrouw gaat lopen zoeken als hj haar niet meer ziet en de kans groot is dat hij bijd e winkel vandaag gaat en dus ergens rond gaat dwalen omdat hij de weg niet meer weet.

    Door de coronamaatregelen (slechts 1a2 vaste personen op bezoek bij mensen vanaf 70 jr) kan er dus ook niet zomaar eventjes ‘oppas’ geregeld worden.

    Er wordt al jaren gezegd dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig thuis moeten blijven (kunnen) wonen, maar als je dat als (in dit geval) 80 jarigen dan doet, dan wordt je dat zelfstandig zijn en blijven onmogelijk gemaakt door rare regeltjes.

    Als mevrouw en meneer apart van elkaar naar binnen zouden gaan dan zouden ze wél beide naar binnen kunnen, maar tegelijk met z’n tweeën mag níét ?!

    Hoe krom wil je het hebben ?!

    En wat te denken van mensen met visuele beperking, zij kunnen niet zien of ze wel op juiste afstand zijn. Mensen met verstandelijke beperking die nog zelfstandig functioneren maar niet altijd alles 100% kúnnen begrijpen……. etc.

    Regels prima, maar houd het wel ménselijk voor íéderéén !!

    Het is niet zo moeilijk lijkt me om iemand die minder handig is te helpen? Zonder risico.!!!
    Als u even achteruit gaat, leg k het een paar planken lager. Kunt u er bij. B.v..
    Het heet intelligent de regeling van Rutte. En dat is hij ook. Maar Rutte heeft niet de nuttige intelligentie , te weten pragmatisch denken onder de muts. Dat een bouwmarkt medewerker zich star op stelt heeft meerder reden. Gebrek aan probleemoplossend denken in het onderwijs is er èèn van. daar wordt actief op bezuinigd door school “lijders”.
    Daarom hebben we al meer dan 50 jaar een tekort aan logisch denkende mensen.
    het kost onze maatschappij vele miljarden. Ook aan brandschade op allerlei vlak.
    Denk o.a. aan vee stallen. Men doet het simpel af met kortsluiting. Dat is de reden niet.
    Hier komt de intelligentie ( of het passende ontbreken)van de verzekeraar om de hoek kijken.
    Vragen, Graag geef ik antwoord, Vr.groet, Henk. Docent elektro en wiskunde.

    Ben al sinds januari 2015 bijna volledig afhankelijk van een rolstoel door een beenletsel welke maar niet genezen wil.
    Boodschappen bestellen we daarom in basis bij AH, die begon daar als 1e mee destijds.
    De rest werd eerst enkele keren per week, maar nu in Corona tijden één keer per week door mijn vrouw gehaald in de rustige uren waarvan ze weet dat het dan ook echt rustig is in de GROTE winkel van de PLUS.

    De rest bestellen we zoveel mogelijk online, potgrond voor de tuin bv kunnen we niet meer halen bv want we hebben geen auto meer, op vakantie zijn we al die tijd ook niet meer geweest want het is gewoon niet te doen met mijn handicap momenteel, te veel pijn, te veel ongemak, baxterrol, kan moeilijk lopen/verplaatsen, en ga zo maar door.

    Maar met klagen kom je er niet, dan ben je zo in je kist beland.
    Kom op mensen, ik heb hobby’s zat, kom zelfs tijd te kort per dag ervoor qua tijdsbesteding, laat de hersentjes daardoor goed werken, dat houdt je voortdurend bij de pinken en vooral scherp.

    Niets te doen hebben = vereenzamen = een snelle dood uiteindelijk.
    Ga met LBG modelbaan bv beginnen, dat heb ik gedaan ondanks mijn rolstoel beperkingen en heb daardoor een redelijke tuinbaan op zithoogte kunnen maken.
    Althans, het begin is er als 61 jarige en ben nog lang van plan op deze aardkloot te blijven.

    Mijn dochter heeft bij AH (Middelburg aan de Pottenmarkt)hoe het moet als ik met de rollator boodschappen wil doen bij hun . Het antwoord was dat ik bij de infobalie een mandje om moet vragen. dan ik mijn boodschappen doen.